Ontmoetingen tijdens Sail Harlingen 2014
Zaterdagavond is het druk in de Harbour Pub, want het regent pijpenstelen. Dampend in onze vochtige kleren staan we in de ingang. We komen aan de praat met Marloes Muijskens, een jonge meid van de eilanden. Ze heeft net afscheid genomen van haar familie, die neemt de boot terug naar Terschelling.
Tekst en foto’s: © Festina Lente, Gijs en Inge van Hesteren
“Ik sta hier te wachten totdat ik aan boord mag gaan van de topzeilschoener Oosterschelde. Om een uur of acht word ik daar verwacht, samen met een groep nieuwe zeiltrainees die de etappe naar Frederikstad gaan meemaken.
Hoe ik op het idee gekomen ben om me aan te melden? Mijn ouders hebben me de interesse voor water, varen en de zee meegegeven. En ze hadden tijdens een overtocht op de veerboot een spotje gezien van de organisatie. Daarin werden liefhebbers opgeroepen om als trainee mee te zeilen. Dat leek me wel wat. Ik wilde laten zien dat wij jonge mensen niet alleen maar bezig zijn met Facebook, Whatsapp en andere sociale media. We zijn daar niet tegen, maar we gaan ook graag op avontuur en we willen best de handen uit de mouwen steken.
’s Morgens beginnen de trainees al vroeg aan hun opleiding. eerst maar eens knopen en steken leren.
Schepen, zeilvaart, dat vind ik heel interessant. Ik ben net klaar met mijn eerste jaar op de afdeling scheepsbouwkunde van de NHL. Haha, inderdaad, ik ben het enige meisje op die opleiding. Sowieso zijn er te weinig aanmeldingen voor technische richtingen. Tuurlijk, de jongens gaan heel voorzichtig met me om, dan ben je toch het meisje van de klas. Later wil ik in de offshore, of de jachtbouw. Misschien wel varen ook. Weet ik nog niet. Ik ben pas 18, heb nog tijd genoeg om daar over na te denken.
Om als trainee mee te varen moest ik een motivatiebrief schrijven. Verder stelde de voorselectie niet echt veel voor, vind ik. Het meeste werk ging zitten in het vinden van sponsoren voor mijn reis. Een eigen bijdrage van duizend euro, daar moet je toch wel op rekenen. Maar het is gelukt!
Neuh, voor het klimmen in de masten ben ik niet benauwd. Lijkt me juist leuk. In het voortraject heb ik daar al op geoefend, op de Thalassa, samen met andere trainees – meest Friezen – die ik hier nu ook weer tegen ben gekomen. Straks gaan we ons ook gezamenlijk melden aan boord.
Dit kleine rugzakje? Het is heus niet alles wat ik meeneem! Ik ben een vrouw hoor, haha! Vanavond eerst maar eens naar het voetballen kijken. Ik ga nu weer naar mijn vrienden toe, doei!”
De Oosterschelde, een van de weinige tallships die al in de havenmond van Harlingen de zeilen hees. Hier in de Blauwe Slenk, op weg naar de startlijn voor de Tall Ships race naar Fredrikstad.
Derde van rechts Marloes Muijskens, op naar het avontuur.
Dit artikel is eerder gepubliceerd in de Harlinger Courant van 7 juli 2014.
Tekst en foto’s: © Festina Lente, Gijs en Inge van Hesteren
