Festina Lente - Inge van Hesteren

Dit artikel werd eerder gepubliceerd in de Harlinger courant van 12 april 2015.

HARLINGEN –  Vorige week, tijdens de vergadering van de raadscommissie ‘Omgeving’, gaven insprekers Dirk Alberda en Sietse Switijnk een toelichting over de door hen opgerichte Stichting Zeemanshuis Harlingen. Zij vroegen de raad om een startsubsidie van tweeduizend euro. We bezochten hen voor een meer uitgebreide uitleg en een rondleiding door het beoogde pand.

Tekst en foto’s Gijs en Inge van Hesteren

Links: Sietse Sitijnk, rechts Dirk Alberda

Waarom willen we dit eigenlijk?” stelt Dirk Alberda zichzelf de vraag. “We hebben ons laten inspireren door de zeemanshuizen in Eemshaven, Amsterdam, Rotterdam. Sommigen zeggen dat we hartstikke gek zijn. Waar doen we het voor? Voor het zeemanswelzijn, dat staat voorop. Een stukje maatschappelijke bewogenheid. Maar ook omdat wij vinden dat een Zeemanshuis hoort bij een zeehaven als Harlingen. Daar gaan we prat op, toch? We proberen het maritieme gevoel er bij de mensen in te pompen.” 

De twee heren kennen elkaar al heel lang, als Harlingers natuurlijk, maar ook omdat zij al jaren zakelijk met elkaar hebben gehad. Nu zijn zij met pensioen en zo kunnen ze tijd besteden aan andere belangrijke zaken des levens, zoals deze stichting. Naast Alberda en Switijnk bestaat het bestuur uit Jaap van Buren, Frits van der Meulen en Marten Jongema. Naast hen staat een zestal vrijwilligers in de startblokken.

“We zijn begonnen met een plek waar we portacabins wilden neerzetten. De gemeente was er niet erg happig op. ‘Waarom moet dat dan?’ vroeg Economische Zaken zich af. Meedenken over een andere locatie wilde men wel en uiteindelijk kwamen we terecht bij een kantorenpand in de Nieuwe Visserijhaven. Anton Brijder was bereid om het tegen een heel aanvaardbaar bedrag te verhuren aan de stichting. Een goede plek en dichtbij de stad. Hoewel de werven – waar een deel van onze doelgroep zich bevindt –wat ver zijn. We zijn van plan zo nodig vervoer te regelen.”

Kringloopwinkel

Switijnk: “Nu wachten we een week of twee, tot de officiële oprichting van onze stichting een feit is en wie weet de raad een besluit over ons verzoek heeft kunnen nemen. Achter de schermen zijn we alvast op zoek naar materialen voor de inrichting. De kringloopwinkel wordt de belangrijke bron. We zijn op zoek naar sponsoren natuurlijk. Zonder gaat het niet. Tot nu toe zijn Dirk en ik de grootste sponsors, maar we hebben een paar grote vissen nodig.”

Volgens de begroting wil de stichting zevenduizend euro investeren in meubilering en inrichting. Dat gaat van een bankstel tot een klok, van vloerbedekking tot internetaansluiting. Eenmaal van start gegaan, zal er per jaar ongeveer 6.500 euro nodig zijn voor een sluitende exploitatie.

“Het zeemanshuis wordt laagdrempelig, open voor iedere gezindte en nationaliteit,” zegt Alberda. “Het wordt een huiskamer, waar iedereen zijn eigen ding mag doen, zonder verplichtingen. Samen met andere varenslieden een bakje koffie of thee drinken, internetten met het thuisfront. Als het weer het toelaat af en toe een barbecue.”