In iets gewijzigde vorm is dit artikel eerder gepubliceerd in de Harlinger Courant.
IFKS-ontknoping met wisselend succes voor ouwe seunen
LEMMER –De twee laatste bedrijven van het IFKS-skûtsjesilen vonden traditioneel plaats op vrijdag en zaterdag in de Baai van Lemmer. De hele voorgaande week was de wind op zijn zachtst gezegd variabel geweest. Het weer had vele deelnemers parten gespeeld, maar tegelijk een uitdaging geboden aan hun vaardigheid en vakmanschap. Verbeten was de voorgaande dagen gestreden om het kampioenschap. De schepen en de bemanningen leken steeds meer aan elkaar gewaagd en ook in Lemmer bleven de wedstrijdvelden compact. Vele titelkanshebbers in elke klasse en ‘Lemmer’ zou de doorslag gaan geven. Wat betreft de Harlingers: het skûtsje Stad Harlingen veroverde in 2014 de derde plaats in de totaaluitslag. Dit jaar hadden de mannen het een stuk zwaarder. De Eenvoud, het andere Harlinger skûtsje, steeg in de B-klasse van een zesde positie vorig jaar naar een vierde nu.
Tekst en foto’s: Gijs en Inge van Hesteren
Schipper Sikke Tichelaar van Stad Harlingen kan niet anders dan uitwijken voor de over bakboord zeilende Sjoerd Kleinhuis met de Lytse Earnewâldster.
Schade op zaterdag
Zaterdagmorgen waait het behoorlijk in de baai van Lemmer. Dat leidt tot een fikse aanvaring tussen Arnold Veenema (Zeldenrust) en Sint Bekkema (De Verandering). De Zeldenrust breekt de giek, einde wedstrijd. Dat een bemanningslid moest worden afgevoerd naar het ziekenhuis is minder. De Galamadammen van Michael Boxum heeft ook pech. In een stevige vlaag reageren ze net te laat en het schip slaat om. “Het ging heel snel,” zegt lierenman Beert Kuiken later in de haven. “We voeren aan de wind, in de buurt van het gemaal Tacozijl. Daar kregen we die púster en ineens leek het alsof we halve wind voeren. Ik zei nog, wat een gigavlaag, maar het was al gebeurd. Je ligt in het water en eerste reactie moet zijn: eerst vasthouden en dan omhoog klimmen, al moet je wel opletten dat je het zwaard niet op je kop krijgt. Nou ja, we hebben koppen geteld, iedereen was present en de sleepboot Argo zette ons al snel weer overeind. De tweede keer in twee jaar! Het is net als vliegen of motorrijden. Als het fout gaat moet je zo snel mogelijk weer erop uit gaan. Dat zijn we vast van plan.”
Sleepboot Argo zet het gekapseisde skûtsje Galamadammen weer overeind. Alleen de vleugel aan de masttop is verloren gegaan. “Met zo’n drie tientjes schade komen we dáár wel weer overheen!”
Een knik in de mast
De Stad Harlingen, het officiële Harlinger skûtsje, had het zwaar, deze IFKS-week. Vorig jaar eindigden ze hoog in de klassering van de klasse A-klein en dat wilden ze nu graag verbeteren. Toch, het wilde maar niet lukken. Schipper Sikke Tichelaar is zaterdagavond een beetje mismoedig. “Wel wind, geen wind, voor ons is dat niks. Het pakte allemaal niet zo goed uit. Alleen vandaag ging het wel aardig, maar ook nu verloren we een aantal posities. De schade die we in juni in Heeg opliepen heeft ons veel parten gespeeld. De opsteker was aan poeier en de mast was beschadigd. Zeven meter mast is opnieuw verlijmd, maar hij staat er nu met een knik op. We wilden eigenlijk een nieuwe mast. We zijn in de slag met de verzekering, maar die is niet erg toeschietelijk. Het heeft heel lang geduurd voordat de mast klaar was. Dat liet ons erg weinig tijd om alle zeilen goed te trimmen, laat staan om voldoende te trainen. Dan missen we dit keer ook nog onze vaste fokkenist en onze trimmer. Tja, wat moet je ermee? Als we wat vastere en hardere wind hadden gehad, zou het allemaal beter zijn gegaan.”
Knullig
Het tweede Harlinger skûtsje De Eenvoud wordt vierde in het B-klassement, na een paar mooie resultaten in Lemmer. Schipper Remy de Boer is blij met de klassering, al had hij zijn zinnen gezet op promotie naar de A-klasse. “Het is eigenlijk te knullig om te vertellen. Dat het in het begin van de week minder goed liep had alles te maken met de trim. Daar kwamen we vrijdag pas achter. Je mag maar drie stelgaten hebben voor de overloop van de fok, maar we hebben er vier. Daarom hadden we er een afgeplakt. Altijd de voorste, dat waren we gewend. Maar nu hadden we voor het ploegjesilen de achterste afgeplakt en daardoor verkeerd geteld. Gevolg: we konden niet de snelheid maken en de hoogte halen die we gewend waren. Dat was juist altijd ons wapen.”
C-klassers Goede Verwachting en Wâldwiif spelen De Eenvoud parten.
“Door het lichte weer eerder deze week viel het ons niet eerder op. We hadden ook wat andere problemen de afgelopen dagen. Een slechte start in Stavoren en Heeg, op het Slotermeer hebben we ons in de luren laten leggen en op het Tjeukemeer werden we er heel onterecht uit geknald.
Nadat we het foutje met de overloop in de gaten hadden gekregen was de snelheid vanmorgen weer helemaal terug. We hadden ineens zóveel macht.”
Het plotselinge inzicht leidde in de finalewedstrijd op zaterdag tot een eerste plaats.
“Het klinkt heel raar,” zegt Remy de Boer, “maar we zijn heel anders gaan zeilen dit seizoen. We focussen meer op de samenwerking in ons team en zijn minder bezig met wat anderen doen. Dat het werkt blijkt wel. We klasseren ons nu als vierde, met zelfs twee zwangere vrouwen in ons team. Misschien wel daaróm juist!”
Voor de bemanning van De Eenvoud kan de dag niet meer stuk, na hun overwinning in de finalewedstrijd op zaterdag.
