HARLINGEN – Een paar maanden per jaar is Harlingen een vakantiebestemming. Voor zeilers, voor camperaars, voor strandgenieters. Wat zoeken zij in dit stadsje? Wat zien ze er eigenlijk in en komen die verwachtingen uit? Al een paar keer vroegen we het hen namens de Harlinger Courant op de man – of vrouw – af. Eind juli publiceerde de krant het derde deel in deze miniserie.
Tekst en foto’s Gijs en Inge van Hesteren
Wat is dit land plat
De HC ontmoet Dirk en Franziska Onnen afgelopen zondag op de kruising van de Waddendijk en de Zuiderpier. Ze wonen in Zwitserland en kwamen met de fiets vanuit Amsterdam naar Harlingen, via onder meer Alkmaar en Wieringerwerf. “We volgen sinds dinsdag de Nordsee Radweg. Kijk maar, in dit boekje staat de hele tocht aangegeven. Gisteren hebben we 70 kilometer gefietst, vandaag zo’n 55 kilometer. Vooral de Afsluitdijk vonden we een ‘tolles Bauwerk’. Het was de eerste keer dat we dit meemaakten. Geweldig, hoe plat dit land is. Erg prettig als je aan het fietsen bent. Het weer houdt zich goed en we hebben al de hele week de wind in de rug gehad. Wie weet hoever we nog komen. Misschien nemen we volgende week vanuit Groningen de trein.”
Zij vinden de Nederlanders nette mensen. “Alles lijkt bij jullie zo goed georganiseerd en geregeld. Daar houden wij ook van. In februari hebben we voor alle zekerheid al onze overnachting in Harlingen geboekt. Morgen gaan we de stad ontdekken.”
Even naar Den Helder fietsen
“Ik sta hier vaak een tijdje te vissen”, legt Kees van Dam uit, als we hem tegenkomen op een houten bruggetje op Camping De Zeehoeve. Hij is vijftien jaar oud en komt uit het Utrechtse Cothen. “Ons gezinnetje heeft het heel erg naar zijn zin hier. Lekker veel buiten in de natuur. Mijn moeder vond deze leuke camping, met alles dichtbij – het strand, de stad, viswater. Elke ochtend stap ik samen met mijn vader op de racefiets en dan gaan we heen en weer naar Den Helder. Gistermiddag heb ik aan het strand nog een zeebaars gevangen. Die hebben we samen lekker opgegeten. ’s Avonds zitten we met ons allen gezellig te kaarten, met een kopje koffie erbij.”
Gezellig en lekker rustig
Op het terras voor hun blokhut zitten vader en moeder Jens en Ilse, met hun dochter Marijke en haar vriend Johan. Ze zijn vandaag aangekomen op camping De Zeehoeve vanuit Bilzen, in de Belgische provincie Limburg. “We hebben voor zeven dagen geboekt”, vertelt Ilse. “Het is lekker rustig op deze camping. De beheerder is daar heel fel op. En gezellig, met leuke mensen. In België is iedereen op zichzelf, maar hier begroeten alle mensen elkaar. ‘Goeiemorgen’, ‘goeiemiddag’’, hoor je steeds om je heen.”
“We kenden deze camping al langer”, vertelt schoonzoon Johan. “Mijn ouders hebben sinds jaren een stacaravan. We zijn zelfs al een beetje ingeburgerd tussen de Friese bevolking.”
Ilse: “Gezellig dat Marijke en Johan nog steeds mee willen naar dezelfde camping als hun ouders. Alleen onze hond Lady moet nog even wennen aan haar nieuwe omgeving.”
Teveel cruiseschepen
Nils Neshagen en Helene Torstensen zijn met hun zoontje onderweg met een camper. Ze wonen in Årdal in Noorwegen. Nils: “Dat ligt aan een grote, beroemde fjord, die de hele zomer wordt bezocht door tientallen grote cruiseschepen. De gemeente heeft nu een maximum aantal ingesteld, want het kon zo niet langer.”
Ze zijn eerst naar Amsterdam geweest. “We hebben er overnacht op camping Gaasperplas en zijn met de metro naar het centrum gegaan. Pfoei! Na drie uur waren we doodmoe van alle drukte. We wisten niet precies wat we verder zouden gaan doen. Dat we hier nu staan was niet gepland. We hadden bedacht dat we zoveel mogelijk via secundaire wegen door Noord-Nederland en Noord-Duitsland gingen rijden. We wilden graag de Afsluitdijk zien en zo kwamen we bij camping De Zeehoeve terecht.”
“Sinds februari hebben we deze camper; heel prettig om zo te reizen. Ons zoontje vind het ook best. Zolang er maar internet is ’s avonds. Het valt ons op dat Nederland zo’n schoon en opgeruimd land is. Bij ons in Noorwegen is het wel even anders. Daar zie je altijd veel troep op straat en in de natuur. Iedereen gooit maar van alles weg. Dat het hier zo plat is vinden we grappig. En handig voor de camper: cruise control aan en rijden maar.”
Sjouwen met tassen
Een zevental meisjes van een jaar of veertien, vijftien jaar oud torst tassen vol boodschappen. De HC ontmoet hen in de Spoorstraat, tegenover het station. Ze zijn naar de Lidl geweest en nu onderweg naar de Zuiderhaven. Sabine: “We zijn vanmorgen aan boord gekomen van de klipper Frans Horjus. Om de dag moet een groepje van ons zorgen voor de boodschappen en het eten koken. Morgen eten we aardappelen en worst en de volgende keer spaghetti.”
Was het dan niet handiger geweest om bij de Albert Heijn boodschappen te doen? De Frans Horjus ligt er zo’n beetje recht tegenover! “Dat weten we ja, maar we zijn toch naar de Lidl gegaan. Daar is het goedkoper. Dan maar een stukje verder lopen!”
Ze zijn afkomstig uit het Zwitserse Aarau, in de buurt van Basel. Eén van hen, Lena, heeft de HC al eerder ontmoet – zie de krant van afgelopen dinsdag. V.l.n.r.: Sabine, Sarah, Georgina, Lena, Chiara, Joelle en Annina.
Mooi spul zo’n T2
Panne op het parkeerterrein van de Jumbo. Annette Schmidt staat er met haar neven Daan (15), Lukas (13) en Ben (8). “We zouden even boodschappen doen hier en dan naar de veerboot. We gaan een weekje naar Terschelling. Maar hij wilde niet meer starten. Jazeker, deze kampeerbus is veertig jaar oud. Een Volkswagen T2.”
Wegenwachter Bauke Winkel was er al snel bij. “De ontsteking was verdraaid. Eenvoudig en snel op te lossen. Mooi spul, zo’n oude auto. Leuk om aan te sleutelen.”
Even later loopt de bus weer. “Dit is de zevende keer dat ik mijn neven mee mag nemen naar Terschelling. We gaan lekker fietsen, krabben vangen en spelen op het strand. We zouden na het boodschappendoen even een visje halen bij Hoek. Ja, die heeft de lekkerste vis in Harlingen, vind ik. Prachtige stad hebben jullie, hoor! Maar we hebben nu nog maar kort tijd om de boot te halen. De volgende keer dan maar.”
Een week Noordoostersingel
“We liggen al vijf jaar achtereen een week lang met ons motorjacht ‘Merlion’ bij de Engelse Tuin. Een paar jaar geleden ontdekten we Harlingen als vakantiestad. We lagen in Sneek en iemand zei tegen ons: als je het hier leuk vindt moet je ook Harlingen eens proberen. Een fijne aanlegplek, een goede uitvalsbasis voor uitstapjes en een gezellig stadje.” Gert en Frieda van Ramshorst met zoon Rik vinden het al gauw goed. Rik: “Op een boot leef je lekker buiten.”
Gert: “Harlingen vinden we een leuke stad. In de zomer bruist het hier van de toeristen. Maar hoe zit het hier eigenlijk met de werkgelegenheid? Niet zo goed? Tja, de maakindustrie verdween en komt nu langzaam terug. Maar men heeft veel hoger opgeleide werknemers nodig dan vroeger, en dat terwijl steeds minder jonge mensen daarvoor kiezen. In en rondom Nijkerk, waar we wonen, ben ik bezig met een project waarbij we leerbedrijven koppelen aan basis- en voortgezet onderwijs. Het is hoog tijd dat we daarmee aan de slag gaan.”
Biologische pioenrozen
Daan Haket is net aan boord gegaan van de ‘Josefien’, het fiets-hotelschip van schipper Jaap van der List. Het schip ligt afgemeerd aan de ‘waterplaats’, tegenover de poffertjeskraam. Haket maakt samen met een vriendengroep uit Pijnacker een tocht langs de Waddeneilanden en enkele IJsselmeerhavens. ’s Avonds staat een stadswandeling door Harlingen in de planning. Thuis kweekt hij biologische pioenrozen.
